Terwijl de meeste hondeneigenaren zoeken naar manieren om het blaffen te stoppen, is een rustige hoek niet altijd wat het lijkt. Het kan een meevaller zijn om een pup in te nemen die liever gezien maar niet gehoord wordt. Er is geen zorgen over klachten van de buren, maar de stilte van een hond kan ook een teken zijn van een verontrust verleden of medische noodsituatie. Stilte is niet altijd goud als het op je hond aankomt, maar het is ook niet altijd slecht. Als u een medisch probleem en een trauma uit het verleden kunt uitsluiten, zijn er verschillende gewone, ongecompliceerde redenen waarom uw viervoeters familielid ervoor kiest niet te blaffen.
Medische omstandigheden
Ademhalingsaandoeningen, chronisch braken, trauma van het strottenhoofd of de luchtpijp, en stofwisselingsstoornissen zijn allemaal mogelijke medische redenen waarom een hond niet blaft. Alles wat het strottenhoofd (stemdoos) beïnvloedt, kan het voor een hond pijnlijk en zelfs onmogelijk maken om te blaffen. Larynxziekte is een van de meest voorkomende boosdoeners. Volgens Pet MD,
"Laryngeale aandoening verwijst naar elke aandoening die de normale structuur en / of functie van de voicebox of het strottenhoofd verandert."
Voor rassen zoals de Bouvier des Flandres is verlamming van de larnxy een overgeërfde aandoening waarmee veel puppy's worden geboren. Andere rassen, zoals St. Bernards en Newfoundlands, hebben een hoge gevoeligheid voor wat 'verworven verlamming' wordt genoemd. Verworven verlamming ontstaat later in het leven als gevolg van trauma, kanker, extreme inspanning, stress en andere onbekende oorzaken. Bij zowel geërfde als verworven verlamming wordt de luchtstroom beperkt door het strottenhoofd. Zonder lucht is er geen geluid.
Ras Disposition
Het natuurlijke instinct om te blaffen en mensen te waarschuwen voor een indringer is een van de eerste redenen waarom mensen begonnen om honden rond te houden. Tegelijkertijd duurde het niet lang voordat mensen leerden dat niet elk ras zorgt voor een goede uitkijk. Duitse herders, Basset Hounds en zelfs kleine Jack Russel Terriers zijn geweldige natuurlijke waakhonden. Aan de andere kant van het spectrum zijn er echter rassen bekend die minder luidruchtig zijn. Newfoundlands worden vermeld als een van de stilste hondenrassen. Het zijn grote honden die hun grote, dreunende blaffen redden als ze echt nodig zijn. Berner Sennenhonden, Italiaanse windhonden en Chinese Shar Pei-honden staan erom bekend dat ze gezien en niet gehoord worden.
"Jagers zouden hun honden uit het oog kunnen verliezen vanwege afstand of dichte begroeiing en hun vocalisaties zouden hen bewust kunnen maken van hun verblijfplaats. Bepaalde honden werden daarom selectief gekweekt gedurende honderden jaren vanwege hun vaardigheid om te bokken …"
Koppelen wordt soms verward met blaffen, maar het is een meer uitgesponnen geluid dat dichter bij een gehuil ligt dan bij een traditionele schors.
Individuele persoonlijkheid
Binnen elk ras is elke hond een individu. Sommige honden zijn graag in het middelpunt van de belangstelling en anderen zijn meer verlegen en ontspannen. Het is volkomen natuurlijk voor een individuele hond om een rustige persoonlijkheid te hebben. Ze kunnen van nature verlegen zijn en niet de aandacht op zichzelf willen vestigen, of ze kunnen vooral kieskeurig zijn over hoe ze hun energie gebruiken. Als blaffen de moeite niet waard lijkt, zullen ze ervoor kiezen om te zwijgen. Als je het geluk hebt om een hond te hebben die de stilte verkiest, hoef je je nergens zorgen over te maken. Het betekent niet dat ze thuis depressief of ongelukkig zijn; ze hebben waarschijnlijk andere manieren om zichzelf uit te drukken, als je oplet.
De nieuwe hondenfase
Het duurt maar een paar seconden om verliefd te worden, maar het zal meer dan een paar dagen duren om de echte persoonlijkheid van je hond te leren kennen. Als je onlangs een nieuwe hond bij je thuis hebt geïntroduceerd, wennen ze nog steeds aan de onbekende omgeving. Sommige honden reageren op verandering met opwinding en energie, en anderen zijn bedachtzamer en ongeruster. Er is een kans dat je nieuwe hond niet blaft, omdat ze zich nog steeds niet helemaal op hun gemak voelen in hun nieuwe huis. Het is alsof een huisgast zijn best doet, zodat ze de gastheer niet beledigen. Terwijl je pup zich realiseert dat ze er zijn om te blijven, moeten ze zich opwarmen bij het gezin en hun ware persoonlijkheid laten schijnen.
Ervaringen uit het verleden
Als je nieuwe hond een redding is, kan hun onbekende verleden ook hun stem beïnvloeden. Een beledigende eigenaar die niet aarzelde om geweld te gebruiken om een regel van stilte op te leggen, is meer dan genoeg om een hond ervan te overtuigen dat blaffen nooit de gevolgen waard is. Honden kunnen gemakkelijk te vergeven zijn, maar ze vergeten het zelden. Als een vorige eigenaar het blaffen en slaan niet leuk vond of een shockkraag gebruikte telkens als de hond een geluid maakte, is het begrijpelijk dat de hond aanneemt dat alle mensen dezelfde regel hebben. De gelofte van uw hond om stil te zijn kan een zelfbehoudstrategie zijn die overgebracht wordt uit een oud leven.
Wil je een gezondere en gelukkiger hond? Word lid van onze e-maillijst en we doneren 1 maaltijd aan een hondenhok in nood!
Tags: hondengedrag, hondenrassen, stille honden, inzicht in honden
