Sophie de eenhoornhond

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

1992-1993 was een belangrijk jaar voor mij. Ik verloor mijn moeder, ik kocht mijn huis en Sophie kwam thuis. Ze was een Lab-Shepherd-mix-hond die uit het plaatselijke dierenasiel kwam en ze was daar voor alle grote gebeurtenissen in mijn leven.

Ze was daar toen een belangrijke relatie uit elkaar viel en ik dacht dat mijn hart nooit zou genezen. Ze keek me aan met soulvolle ogen alsof ze wilde zeggen: "Het komt goed en het leven gaat door." En ze had gelijk, want er kwam iemand nieuw in me leven, wiens vriendschap ik tot op de dag van vandaag koester.

Zij was daar toen, na 16 jaar bij een bedrijf, mijn positie zonder pardon werd geëlimineerd. Ik was hopeloos onvoorbereid om mijn baan te verliezen en was vervuld van wanhoop, angst en twijfel aan zichzelf. Ze keek me aan met wijze ogen, alsof ze wilde zeggen: "Het komt goed en het leven gaat door." En ze had gelijk, want ik vond een nieuwe baan bij een bedrijf dat ik respecteer, werk met mensen van wie ik hou en elke dag Ik tel mijn zegeningen.

Ze was daar toen ik door de menopauze ging, toen stemmingswisselingen en een opgeblazen gevoel een dagelijks verschijnsel werden dat verafschaduwde elke maandelijkse ellende die eerder werd ervaren. Ik dacht dat ik nooit uit dit zwarte gat zou komen. Ze keek me aan met geduldige en trouwe ogen, alsof ze wilde zeggen: "Het komt goed en het leven gaat door." En ze had gelijk, want ik doorstond de verandering met een kracht waarvan ik niet wist dat ik die had en een veerkracht die maakt me trots.

Er is verifieerbaar bewijs van de therapeutische waarde van de huisdieren die ons leven delen en ik heb veel lessen van Sophie geleerd. Ik heb geleerd dat het achtervolgen van mijn staart nutteloos is en alleen tot duizeligheid leidt. Ik heb geleerd dat een powersla wonderen kan doen voor mijn energieniveau. Ik heb geleerd dat het kiezen van een ruzie alleen maar leidt tot harde gevoelens en tijd verspilt die je beter kunt opsouperen met een speciale vriend. Ik heb geleerd dat goed gedrag beloningen oplevert, zoals vriendelijke woorden en een schouderklopje. En het belangrijkste is dat ik heb geleerd dat vergeving snel en volledig moet zijn, want alleen dan kun je doorgaan naar het volgende spel.

Naarmate ze ouder werd, ontwikkelde Sophie de brokken en oneffenheden die met de jaren komen. Ze had een bijzonder lelijke cyste die perfect gecentreerd was in het midden van haar voorhoofd. Op een dag toen ik haar ophaalde uit de kennel na een zakenreis, was er een klein meisje in de lobby die geïntrigeerd was door dit teken op Sophie's hoofd. Na haar levendige fantasie op haar leeftijd, vertelde ik haar dat ik dacht dat Sophie een eenhoorn was in haar vorige leven en terwijl ze zich klaarmaakte om haar volgende leven in te gaan, groeide de hoorn terug. Toen ik haar vroeg wat ze dacht, met het onbetwistbare vertrouwen en pure verwondering dat alleen een kind bezit, knikte ze instemmend.

2008-2009 was een ander belangrijk jaar voor mij. Ik verloor mijn vader, ik betaalde mijn huis en Sophie ging naar huis. Ik geloof dat er alle mogelijkheid is dat zij nu een eenhoorn is, want er was inderdaad magie in die hond. En hoewel haar verlies diep gevoeld is, herinner ik me dat ik met liefdevolle ogen eraan herinnerde: "Het komt goed en het leven gaat door."

Bekijk alle winnaars van de wedstrijd schrijven