Kort gezegd, het werk van Andrew Pinkham is trippy. Het immobiliseert zich en roept vragen op als: is dit echt, een schilderij of een foto? Waar kijk ik naar? Bij nadere beschouwing overtuig je jezelf ervan dat het een foto is, maar waarschijnlijk voel je je onzeker wanneer je besluit, omdat Pinkham de lijnen van de negentiende-eeuwse portretkunst met moderne digitale fotografie zo goed vervaagt. Als je dit met Pinkham aansnijdt, zal hij bescheiden lachen en zeggen dat dit precies het soort reactie is waarnaar hij op zoek is, dat 'het uitdagen van onze overtuigingen van wat authentiek en authentiek is 100 procent opzettelijk is'.
Pinkham's eerste hondenportret was van zijn geliefde Greyhound, Suki. Toen hij de foto's van Suki's foto's van het lokale hondenpark begon te vertonen, begonnen er portretopdrachten te komen. Nu, slechts drie jaar later, zijn zijn portretten geëerd met een tentoonstelling op de luchthaven van Philadelphia, een eerbetoon aan gevestigde kunstenaars.
Omdat hij al meer dan 20 jaar als een "recht-toe-recht-aan" fotograaf werkt, weet Pinkham wat nodig is om een geweldige foto te leveren en begrijpt hij welk idee zijn werk onderscheidt van de concurrentie. Er is een onmiskenbare stilte en gevoel van heroïek in elk Pinkham-portret. Dit komt voort uit het idee dat onze huisdieren helden zijn - groter dan het leven - en Pinkham gelooft dat dit is hoe ze moeten worden gevangen. Hij bereikt dit door middel van hoeken, verlichting en digitale donkere kamereffecten. Elk portret is een uniek huwelijk van achtergrond, externe elementen en lagen van studio-opnamen, niet noodzakelijkerwijs gefilmd op dezelfde dag.
Net als de beroemde fotograaf Ansel Adams visualiseert Pinkham zijn foto's vooraf. Hij zegt dat de voltooide foto "niet altijd precies is waar ik naar kijk." Hij geeft ook toe geïnspireerd te zijn door waar hij als kind woonde. Pinkham groeide op in een klein landelijk stadje en zei: "Er is geen weg te komen, de achtergrond op mijn foto's doet denken aan waar ik ben opgegroeid."
Pinkham voelde zich voor het eerst aangetrokken tot fotografie toen hij als jongeren een stop-motionles nam. Daar leerde hij de basis van compositie en speciale effecten. Zijn ouders kochten hem een camera als afstudeercadeau en hij keek nooit achterom. "Ik begon foto's te maken van alles, maar verlangde altijd naar meer dan wat ik kon doen met een rechte foto." Met de digitale revolutie van fotografie werden de fotografische verlangens van Pinkham beantwoord.
Commissies beginnen bij $ 850. Hij doneert 20 procent van elke huisdierentoeslag aan een goed doel. Bezoek andrewpinkham.com voor meer informatie.
