Thinkstock De voorbereidingskit van Dr. Jessica Vogelsang bevat voedsel, medicatie en een drager.
Op weg naar het strand voor een wandeling met mijn hond vorige week viel een oogwenk op een enigszins angstaanjagend straatteken. Het toonde een stokfiguur die een heuvel op rende, achtervolgd door een massale golf. Daaronder stonden de woorden "Tsunami-evacuatieroute". Mijn gekozen pad voor deze wandeling bracht me op een strand tussen de oceaan en een klifwand en ik bracht de hele wandeling door met het voornemen wat ik zou doen als er een aardbeving zou toeslaan. op dat exacte moment - en me afvragen hoe snel ik terug kon rennen naar mijn auto voordat de golven van de tsunami me doorslikte.
Een paar jaar geleden zou het nooit bij me opgekomen zijn om bang te zijn voor een tsunami. Als ik in San Diego woon, breng ik genoeg tijd door omdat het piekert over bosbranden en aardbevingen. Dat veranderde allemaal met twee grote tsunami-evenementen, één in Indonesië in 2004 en een tweede in 2011 in Japan. Het dodental was honderdduizenden; de beelden van de pure destructieve kracht van de oceaan terwijl hij kilometers landinwaarts overliep, vrachtwagens en gebouwen in de lucht gooiende, waren iets uit een nachtmerrie.
Aardbevingen kunnen natuurlijk overal gebeuren. Tsunami's, tenminste die groot genoeg om uitgebreide schade aan te richten, zijn zalig ongewoon. Dat gezegd hebbende, iedereen die in een kustzone woont, moet zich bewust zijn van de mogelijkheid en een plan klaar hebben voor het geval onverwachte ramp toeslaat.
Eerst de aardbeving, dan de golf
Een aardbeving is een enge ervaring, ongeacht hoe vaak het jou overkomt. Nadat ik er zelf een paar heb meegemaakt, kan ik je vertellen dat het eerste dat door mijn hoofd gaat altijd is: "Is dat een vrachtwagen voorbijrijden?" Een paar seconden later, terwijl de grond blijft trillen en de kroonluchter begint te slingeren, het brein verschuift naar de paniekmodus terwijl het zinkt doordat de aarde onder mijn voeten beweegt. Het gebeurt snel.
Hoewel de conventionele wijsheid zegt om onderdak te zoeken in een deuropening, bevindt de veiligste plaats bij een aardbeving zich onder een stevige tafel en weg van ramen en glazen deuren. Als je je huisdier onder de tafel kunt coaxeren, nog beter; gelukkig lijken veel huisdieren intuïtief op zoek te gaan naar beschutte schuilplaatsen.
Zodra de aardbeving voorbij is, hebben mensen in kustgebieden de extra druk om te proberen te achterhalen of ze op het punt staan te worden overspoeld met floodwater. Hoewel tsunami's kunnen worden geprecipiteerd door een verscheidenheid aan geologische gebeurtenissen, zijn aardbevingen de meest voorkomende oorzaak. Toevoegend aan de stress is het feit dat de aardbevingsgebeurtenis die voorafgaat aan de tsunami lokaal kan zijn of offshore kan plaatsvinden, soms duizenden kilometers ver weg.
Gelukkig kunnen kustbewoners vertrouwen op een netwerk van waarschuwingssystemen om op de hoogte te blijven. In de Verenigde Staten beheert de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) twee tsunami-waarschuwingscentra die deel uitmaken van een internationaal tsunami-waarschuwingssysteem. Tsunami-waarschuwingen worden uitgegeven via Emergency Alarm Systems van lokale autoriteiten. Je kunt je ook via de US Geological Survey (USGS) online aanmelden voor meldingen via e-mail en sms-berichten over aardbevingen en tsunami, en indruk op je vrienden en familie maken met je paraatheid.
Het is ook belangrijk om uw risico te kennen. In Californië werkt het Office of Emergency Services nauw samen met de USGS om waarschijnlijke tsunami-inundatiezones langs de hele kust in kaart te brengen. Op de website van het Office of Emergency Services kunnen mensen op de kaart zoeken naar overstromingsgebieden, evacuatieroutes en waarschijnlijke wegafsluitingen. Het eenvoudig kennen van waarschijnlijke gevarenzones en welke weg leidt naar een hoge grond is de beste manier om de veiligheid te waarborgen. De informatie is daar; je moet het gewoon vinden.
