Onderzoekers hebben een interessante overeenkomst gevonden tussen de genen van hypervriendelijke honden en mensen met een zeldzame erfelijke aandoening die bekend staat als het Williams-syndroom of het Williams-Beuren-syndroom.
De ontwikkelingsstoornis maakt de mensen die het beïnvloedt extreem sociaal.
Williams-Beuren-syndroom treft ongeveer één op de 10.000 mensen en wordt gekenmerkt door een ontbrekend stuk DNA dat ongeveer 27 genen bevat. De fysieke eigenschappen van een persoon met het Williams-Beuren-syndroom omvatten een breed voorhoofd, volle wangen en hartafwijkingen.
Maar het zijn de mentale kenmerken van de aandoening die de auteurs van een recent gepubliceerd onderzoek interesseren. Mensen met deze aandoening hebben de neiging extravert, bruisend en hyper sociaal te zijn, met een bepaalde mate van verstandelijke beperking en affiniteit met muziek.
Het eerste belangrijke onderzoek dat licht werpt op de genetische band tussen individuen met Williams-Beuren en honden vond plaats in 2010, toen de evolutionaire bioloog Bridgett von Holdt op zoek ging naar delen van het hondengenoom die zich hebben ontwikkeld sinds gedomesticeerde honden afweken van hun voorouders van wolven.VonHoldt en haar collega's onderzochten DNA van 225 wolven en 912 honden van 85 rassen. Ze vonden dat het gebied rond het gen WBSCR17 niet alleen significant is in de evolutie van honden, het is ook vergelijkbaar bij honden en mensen. De menselijke versie van WBSCR17 bevindt zich in de buurt van de reeks die is verwijderd bij mensen met het Williams-syndroom.In hun laatste onderzoek hebben Von Holdt en haar team de regio rond WBSCR17 nader bekeken door de vriendelijkheid, gezelligheid en probleemoplossende vaardigheden van 18 gedomesticeerde honden en 10 geredde grijze wolven te testen. De dieren kregen de opdracht om een worsttraktatie op te halen door het deksel van een puzzeldoos op te tillen en te beoordelen hoeveel ze zich tot een persoon in de kamer wendde voor hulp. De onderzoekers observeerden ook hoeveel tijd de dieren in de nabijheid van de mens brachten.Het is niet verrassend dat de wolven zich eerder zouden concentreren op het oplossen van het probleem en afstand houden van de mensen, terwijl de honden vaker naar de mensen keken om hulp en dichter bij hen in de buurt bleven hangen.
"Waar het echte verschil lijkt te liegen, is het aanhoudende kijken van de hond naar mensen en een verlangen om langdurige nabijheid bij mensen te zoeken, voorbij het punt waar je verwacht dat een volwassen dier zich met dit gedrag bezighoudt," zei studioco-auteur Monique Udell, een dierenwetenschapper aan de Oregon State University.
Vervolgens namen de onderzoekers bloedstalen van 16 van de honden en 8 van de wolven om te zien of hun genetische eigenschappen in lijn waren met hun persoonlijkheid. Ze vonden dat variaties in twee genen - GTF2I en GTF2IRD1 - "verband hielden met hypergezunbaarheid van honden, een kernelement van domesticatie dat hen onderscheidt van wolven", aldus het rapport.Bij mensen is de deletie van deze genen gekoppeld aan het hyper sociale gedrag dat wordt waargenomen in het Williams-Beuren-syndroom. VanHoldt wees er echter snel op dat haar team nog geen 'sociaal gen' heeft ontdekt, maar eerder 'een belangrijk [genetisch] onderdeel dat de dierlijke persoonlijkheid vormt en het proces van domesticatie van een wilde wolf tot een tamme hond heeft bevorderd.'Het onderzoek is in tegenspraak met de populaire theorie dat mensen vriendelijker wolven zochten om de soort te temmen. In plaats daarvan ondersteunt het het idee dat de dieren oorspronkelijk jager-verzamelaarskampen naderden op zoek naar voedsel. De tammere, minder agressieve honden raakten bevriend met mensen, wat betekent dat gezelligheid, in plaats van intelligentie, leidde tot de relatie tussen mens en hond die we tegenwoordig kennen.
"Als vroege mensen in contact kwamen met een wolf die een persoonlijkheid had om in hen geïnteresseerd te zijn, en alleen leefden met en fokte met die 'primitieve honden', dan zouden ze de eigenschap van sociaal zijn overdreven hebben," zei von Holdt.
H / T naar LiveScience en CTVNews
Wil je een gezondere en gelukkiger hond? Word lid van onze e-maillijst en we doneren 1 maaltijd aan een hondenhok in nood!
Voedsel. Fireworks. Pret. Dat is het scenario voor miljoenen mensen die de Amerikaanse onafhankelijkheidsdag vieren op 4 juli, een van de meest levendige feestdagen van het jaar. Helaas, voor huisdieren die bang worden tijdens de festiviteiten, kan het alles behalve een feest zijn. Gedreven door een angstige reactie op vuurwerk en andere luide gezichten en geluiden, belanden honden en katten die uit hun huizen vluchten vaak in gemeentelijke dierenasielen.
Cushing-syndroom is iets dat van middelbare leeftijd tot huisdieren van ouderdom aantast en komt vaker voor bij honden. Het resultaat is wanneer te veel van een steroïde hormoon wordt geproduceerd door de hypofyse of de bijnier.
Een nieuwe studie constateert dat zeeotters kunnen helpen de koolstofemissies te verminderen, de Transportation Security Administration zijn K9's noemt ter ere van 9/11 slachtoffers, een nieuwe lijst onthult 's werelds 100 meest bedreigde soorten en meer dierlijk nieuws.
Vrijwilligerswerk kan ook een familie-activiteit zijn. McLalin zegt dat bij Best Friends, broers en zussen vaak vrijwillig samen zijn. Het is ook een geweldige manier voor ouders en hun kinderen om te binden. McLalin beschrijft een moeder en haar tienerzoon die elke week binnenkomen om met honden te lopen en te helpen waar dat nodig is. Ze zegt dat het duidelijk iets is dat ze graag samen doen.
Dit is een techniek die voor sommige honden kan werken. Voor veel anderen is het hondenpark echter een nachtmerrie waar ze worden gebombardeerd met nieuwe bezienswaardigheden, geluiden en geuren. Het kan overweldigend zijn om tal van nieuwe honden en vreemden te ontmoeten in een onbekende omgeving. Eigenaars blijven vaak te lang en herkennen niet wanneer hun honden genoeg hebben gehad. Dit kan ertoe leiden dat sommige honden nog angstiger of agressiever worden. Om al deze red
![Bij mensen is de deletie van deze genen gekoppeld aan het hyper sociale gedrag dat wordt waargenomen in het Williams-Beuren-syndroom. VanHoldt wees er echter snel op dat haar team nog geen 'sociaal gen' heeft ontdekt, maar eerder 'een belangrijk [genetisch] onderdeel dat de dierlijke persoonlijkheid vormt en het proces van domesticatie van een wilde wolf tot een tamme hond heeft bevorderd.'](https://i.existencebirds.com/images/dog-behavior/genetic-syndrome-in-humans-may-help-explain-friendliness-in-dogs-6-j.webp "Bij mensen is de deletie van deze genen gekoppeld aan het hyper sociale gedrag dat wordt waargenomen in het Williams-Beuren-syndroom. VanHoldt wees er echter snel op dat haar team nog geen 'sociaal gen' heeft ontdekt, maar eerder 'een belangrijk [genetisch] onderdeel dat de dierlijke persoonlijkheid vormt en het proces van domesticatie van een wilde wolf tot een tamme hond heeft bevorderd.'")
