Humorist Linda Lombardi, auteur van Animals Behaving Badly, haalt inspiratie uit het dierenrijk en deelt met ons enkele van de meer verheven dingen die die schattige en vermeende knuffelbeesten doen als we mensen niet kijken. Maak je geen zorgen, geen mensen werden geschaad bij het schrijven van dit verhaal.
Ongeveer een jaar geleden werd gemeld dat sommige wilde dolfijnen in Australië waren gespot en zich over het oppervlak van de oceaan bewogen terwijl ze rechtop op hun staart stonden. Ze hadden kennelijk de truc geleerd van een voormalige dolfijnenshowartiest die was vrijgelaten uit gevangenschap. Dit veroorzaakte veel opwinding bij wetenschappers, die gefascineerd waren door dit treffende voorbeeld van culturele overdracht bij dieren.
Dit is wat ik deze dolfijnen wilde vragen over hun nieuwe vaardigheid: "Waarom zou je je druk maken? De meeste mensen denken al dat jullie op het water lopen."
Wie doet de PR voor dolfijnen eigenlijk? Het zijn genieën - wie deze mensen ook zijn - omdat er geen dier is wiens reputatie meer afwijkt van zijn ware aard.
Mensen zien dolfijnen als liefdevol, intelligent en wijs. Met andere woorden, ze zijn praktisch een soort van aquatische heilige. De realiteit? Deze psychopaten van de zee begaan groepsverkrachting, doden baby-dolfijnen, doden bruinvissen zonder reden dood en proberen soms mensen seksueel aan te vallen of zelfs te verdrinken. (Natuurlijk, er zijn al die verhalen over dolfijnen die mensen redden, maar dat zijn alleen degenen die leven om hun verhalen te vertellen. Je hoort nooit van de mensen die dolfijnen duwen weg van de kust.)
Dolfijnen zijn slechts één extreem voorbeeld van een groter probleem: we zijn volledig misleid over de vele soorten die onze planeet delen. We hebben onszelf op de een of andere manier ervan overtuigd dat dieren nobel, schattig en bewonderenswaardig zijn - zelfs dat ze beter zijn dan ons.
Serieus, mensen. Ben je de laatste tijd naar buiten gegaan? Heb je gezien wat zich daar afspeelt?
Overweeg een van onze meest fundamentele waanideeën: mensen denken dat de menselijke soort uniek wreed en gewelddadig is. Dieren zouden zogenaamd alleen voor voedsel doden of zichzelf verdedigen. Anders is het allemaal harmonieus stoeien in velden met bloemen, zonder oorlog, moord, kindermishandeling of andere donkere producten van de enorme hersenen van mensen en hun corrupte beschaving.
Maar de waarheid is dat dolfijnen en mensen niet de enige wezens zijn die willekeurige en niet-zo-willekeurige aanvallen op buren plegen. Het is al tientallen jaren bekend dat groepen chimpansees gewelddadige veldslagen voeren tegen andere groepen om territorium te beheersen. Klinkt net als menselijke oorlog, huh?
Onschuldige dierenkinderen zijn ook niet beschermd tegen geweld: in veel soorten - zoals die naar verluidt dappere en nobele koning der beesten - vermoorden de leeuwen vaak kinderen wanneer ze een harem van vrouwen overnemen, zodat ze hun eigen nakomelingen kunnen verwekken.
Als dat niet genoeg is om u te overtuigen dat de motieven van dieren net zo duivels als de onze kunnen zijn, overweeg dan het geval van twee rode panda's die werden gevonden in de dierentuin van Neurenberg. Hun verwondingen werden blijkbaar veroorzaakt door een scherp instrument, dus de politie werd ingeschakeld om de dader te helpen vinden van een gruwelijke aanval op deze knuffelige wezens.
Het onderzoek vond geen bewijs van menselijke betrokkenheid, en de misdaad werd uiteindelijk vastgezet op het Muntjac-hert dat de behuizing van de panda's deelde. Ondanks hun tusklike hoektanden en puntige hoeven, was het hert oorspronkelijk uitgesloten van de lijst van potentiële verdachten. Waarom? De dieren hadden jarenlang vreedzaam samengewoond - tot die tijd.
Natuurlijk zou de politie dergelijke foutieve redeneringen nooit toepassen op een menselijke verdachte. Ze zouden heel goed weten dat jaren van samenwonen zijn precies wat iemand tot zijn breekpunt zou brengen. Omdat dieren worden verondersteld boven zulke dingen te staan, was een duidelijke aanwijzing over het hoofd gezien: de dag voordat de panda's werden vermoord, hadden ze een pasgeboren hert aangevallen.
We zullen nooit weten wat de panda's over de rand dreef; misschien was nog een ander krijsende hertenbok de druppel. Uiteindelijk was het motief van hun moordenaar overduidelijk: wraak is lief - zelfs voor Bambi.
Linda Lombardi is de auteur van Dieren gedragen zich slecht en de blogger achter Animals Behaving Badly.
