Eind vorige maand sloot Israël zich aan bij Brazilië, Argentinië en heel Europa en verzette zich juridisch tegen de praktijk die we gewoonlijk declawing noemen. Omdat het land wat laat was op het feest, besloot het om de verloren tijd in te halen door een zware straf op te leggen: als iemand betrapt wordt op het beschermen van zijn meubels boven de klauwen van zijn kat, krijgt die persoon de gevangenisstraf en een boete van $ 20.000.
Mooi toch? Ik dacht het al.
In het geval dat het nog niet duidelijk is, ben ik een grote tegenstander van katachtige declawing voor cosmetische doeleinden. De procedure, bekend als onychectomie, lijkt meer op een meervoudige amputatie dan alleen het verwijderen van nagels. En het is altijd pijnlijk.
De procedure is ook beladen met een hoge complicatiegraad: volgens een onderzoek onder 163 katten, 50 procent van de ondervonden problemen onmiddellijk na de operatie en 20 procent van de complicaties nadat ze uit het ziekenhuis waren vrijgelaten.
Nog erger? De procedure is volledig onnodig. Ik moet nog een tapijt, sofa, poef of raambehandeling tegenkomen die meer aandacht verdient dan de voeten van een kat. Bovendien kan de overgrote meerderheid van de katten worden getraind om hun klauwen op krasgereedschappen te slijpen in plaats van de dure dingen.
Hoe zit het met mensen die immuunonderdrukt zijn en niet het risico willen lopen dat ze worden bekrast, vraag je dat? Als je nerveus bent, en terecht, overweeg dan om een vis te krijgen.
Zoals je kunt zien, heb ik de neiging om geen woorden over het onderwerp te hakken, wat me ook vaak in het warme water brengt met een paar van mijn lezers. Onlangs, een van mijn Miami Herald volgers maakten bezwaar tegen mijn opgetogenheid over de nieuwe Israëlische wet en stuurden me de volgende reactie:
Declawing cats moeten een keuze blijven. Er zijn veel katten die nooit een huis zouden hebben tenzij ze werden gedecla- meld. En mensen zouden de neiging hebben om ze naar buiten te gooien of ze in de steek te laten als ze met hun klauwen destructief begonnen te worden. Al mijn katten zijn altijd gedeclameerd en ik heb nog nooit een complicatie gezien in meer dan 20 jaar.
Al die dierenwelzijnsactivisten die de rechten en vrijheden van mensen willen wegnemen, moeten zich Nazi-Duitsland herinneren en hoe snel ze allemaal werden weggenomen. Daarom schrikt het me dat Israël van alle landen met zo'n verbod komt. Ze vergaten kennelijk het citaat over het niet verkroppen voor de minderheidsgroep totdat het te laat was."
Er was wat extra rekking, maar dat was de algemene strekking ervan. Haar argument: wetten zoals die in Israël zijn wetenschappelijk ongegrond, politiek gemotiveerd en misbruik van de rechten van een oneerlijk behandelde groep mensen.
Dit zou perfect zijn als de wetenschap eigenlijk geen bloedige moord schreeuwde tegen Het veterinaire leiderschap verklaarde de praktijk niet en veroordeelde het bezit van een kat als een onvervreemdbaar recht. Ik weet ook niets over jou, maar ik zou beweren dat degenen die hun klauwen aan het scalpel overgeven echt worden opgedragen.
Maar is een regelrechte aanpak de juiste aanpak? In het verleden heb ik geschreven tegen het instellen van agressieve verboden op de procedure, daarbij verwijzend naar een verscheidenheid aan familie-gerelateerde omstandigheden waarin ik zou kunnen overwegen om een noodzaak te ontkennen. Maar de waarheid is dat ik het nu moeilijk vind om te rechtvaardigen ieder reden voor declawing.
Katten houden is immers een keuze. En als je moet declaw, re-home of euthanaseren een katachtige omdat ze uw meubels verwoesten, dan bent u niet echt een kat persoon, of wel?
Ik weet. Ouch!
Hoewel ik het erover eens ben dat er geen perfecte manier is om een verantwoordelijk huisdierbezit te maken - of mensen te verhinderen allerlei soorten wrede dingen tegen dieren te doen - kan het verbieden van bepaalde praktijken een nuttig juridisch hulpmiddel zijn, vooral wanneer het veterinaire leiderschap achter het idee van een verbod staat.
Dus wat denk je ervan? Is een verbod in Israëlische stijl de manier om in de Verenigde Staten te gaan?
Klik hier voor meer opiniestukken over Vetstreet.
