Waarom worden puppy's te vroeg verwijderd?
Als hondentrainer kom ik vaak hondenbezitters tegen die wanhopig op zoek zijn naar hulp. Vaak beweren sommige puppybezitters dat hun puppy te hard bijt of dat hun honden asociaal zijn en aan interdog agressie lijden. Een veel voorkomende oorzaak die ik vind is dat deze pups te vroeg uit hun nest zijn verwijderd. Er zijn veel redenen voor deze voortijdige scheiding, maar een veel voorkomende is het omgaan met een kweker in de achtertuin.
Zulke fokkers willen over het algemeen graag winst maken en hoe eerder ze de puppy naar huis sturen, hoe beter. Een gerenommeerde fokker weet daarentegen dat het puppy voor het fysieke en psychologische welzijn absoluut noodzakelijk is om bij zijn moeder en nestgenoten te blijven tot de pup minimaal 7-8 weken oud is. Dit is natuurlijk niet altijd het geval. Er zijn gevallen waarbij er geen andere keuze is dan de pup vroeg naar een nieuw huis te brengen omdat het wees is.
Ongeacht de oorzaken kunnen de gevolgen van het te vroeg verwijderen van puppy's nadelig blijken te zijn, en we zullen deze problemen in de volgende paragraaf nader bekijken.
Waarom puppy's tot 8 weken bij moeder en nestgenoten moeten blijven
Puppies leren een verscheidenheid aan fundamentele levenslessen als ze opgroeien samen met hun moeder en nestgenoten. Tussen de leeftijd van drie en zes weken leren puppy's belangrijke gedragspatronen die specifiek zijn voor honden. Door het spelen leren ze bijvoorbeeld over verschillende lichaamshoudingen en volgen ze de lijnen van de communicatie met honden. Tussen vijf en zeven weken leren puppy's ook hoe ze hun beet kunnen afremmen tijdens het spelen, een zeer belangrijke levensles die het toekomstige gedrag van de puppy zal beïnvloeden.
Puppy's leren bijten door het spel. Als een puppy te hard bijt, maakt de andere puppy waarschijnlijk een acute kreet, gevolgd door terugtrekking uit het spel. De bijtende puppy leert daarom dat om te kunnen blijven spelen, hij moet zien hoeveel druk hij gebruikt om te bijten. Het niet leren van geschikte bijtremming, zal daarom resulteren in een puppy die zijn beet niet meet. Dit betekent dat het waarschijnlijk een andere hond pijn zal doen, zelfs als het speelt, en vooral de menselijke gevoelige huid zal beschadigen als de eigenaar geen maatregelen neemt om de beet van de puppy te onderdrukken.
Puppies leren ook vanaf de leeftijd van vijf weken hoe ze onderdanig moeten zijn. De moederhond leert de basismanieren van de puppy en kan onacceptabel gedrag disciplineren door licht te grommen, grommen of happen. De pups leren na een paar correcties meer acceptabel gedrag, en daarna is alles wat de moeder nodig heeft om slechts een blik te werpen om een punt over te brengen. Als puppy's geen discipline van hun moeder leren, hebben ze de neiging heel moeilijk te trainen.
Volgens Sue St Gelais zijn pups die te vroeg uit het nest zijn gehaald, gevoelig voor nervositeit met een neiging tot blaffen en bijten. Ze accepteren ook minder discipline en kunnen ook agressief zijn tegenover andere honden. In haar eigen woorden: 'Over het algemeen neemt een puppy zijn moeder en zijn nestgenoten weg voordat ze zeven weken oud zijn, en realiseert zich misschien niet zijn volledige potentieel als hond en een metgezel. Om de mentale en psychologische ontwikkeling van puppy's te maximaliseren, moeten ze tot hun zeven weken oud bij hun moeder en nestgenoten in het nest blijven.
Singleton-puppy's en puppy's die te vroeg zijn verwijderd, kunnen het ook moeilijk vinden om frustratie te verdragen. Omdat ze nooit te kampen hadden met middelen zoals de tepels van mamma's, zijn ze er niet zo vaak aan gewend om niet te krijgen wat ze willen en zelf te verzachten.
Remediërend werk voor hondenbezitters
Niet alles is echter verloren. Hondenbezitters kunnen investeren in wat herstelwerk om de problemen te overwinnen die vaak voorkomen bij puppy's die discipline van hun moeder hebben gemist. Hondenbezitters worden natuurlijk niet gevraagd om te grommen, grommen of te happen naar hun puppy's. Mensen weten beter en kunnen hun toevlucht nemen tot intelligentere strategieën om de leidende rol op zich te nemen.
Een goede plek om te beginnen is om een hondentrainer de puppy te laten evalueren en te bepalen of het een goede kandidaat voor puppyklassen kan zijn. Puppyklassen kunnen op veel manieren nuttig zijn. De puppy kan leren dat ruw spelen onaanvaardbaar is en daarom een aantal basisethische etiquette-praktijken leren. Het is belangrijk om hier nu aan te werken, dat de pup klein is en geen 80 pond later, wanneer de hond een aansprakelijkheid blijkt te zijn.
Fundamenteel is dat de eigenaar een sterke leiderschapsrol op zich neemt. Een goede leider controleert de bronnen. Daarom moet een puppy leren dat het trainingsprogramma 'niets in het leven is gratis' is. De pup moet leren om de meeste van zijn privileges te verdienen door te worden gevraagd te gaan zitten voordat hij wordt gevoerd, als huisdier en daarna. Niets wordt gratis toegekend of gegeven.
Doorlopende training is van fundamenteel belang om de band tussen hond en eigenaar te versterken en om leiderschap te blijven tonen. Wanneer leiderschap wordt geïmplementeerd wanneer het eerder ontbrak, kan de puppy er aanvankelijk bezwaar tegen maken, maar uiteindelijk leert de puppy de autoriteit van de hondeneigenaar te respecteren.
