Vandaag maken ze in Japan een grote deal uit een grote salamander. De Japanse gigantische salamander, die vijf voet lang en meer dan 50 kilo kan zijn, is een officieel aangewezen nationale schat, en elk jaar op 8 augustus organiseert het dorp Yubara Onsen een festival en parade ter ere van hem. Salamanders krijgen in de Verenigde Staten niet zo veel liefde, maar dat zouden ze wel moeten doen, omdat we ongeveer een derde van de 550 bekende soorten ter wereld huisvesten. "De VS heeft meer [salamander] diversiteit dan welk ander land ter wereld", zegt Kim Terrell, een onderzoeker op het gebied van salamanderonderzoek bij de National Zoo.
De Hellbender
Een specifieke salamander-hotspot is Appalachia, waar meer dan 75 soorten voorkomen, waarvan ongeveer de helft alleen daar leeft. De National Zoo, in Washington, DC, werkt eraan meer aandacht te vestigen op deze verwaarloosde amfibieën door geld in te zamelen voor een nieuwe tentoonstelling met Appalachian salamanders. Ze ondersteunen ook verschillende onderzoeksprojecten, waaronder het werk van Terrell met de hellbender, een naaste verwant van die gigantische Japanse schat.
De grootste salamander in de VS, de hellbender, kan meer dan twee voet lang worden, maar grootte is niet het enige coole aan hen. "Geen enkele andere groep salamanders bezet dezelfde niche - ze leven onder grote rotsen op de bodem van stromen," zegt Terrell. "Ze zien er in wezen uit als een hagedis die overreden is, de perfecte vorm om onder die rotsen te scoren."
En die vreemde extra vouwen van de huid langs hun zijden zijn ook bijzonder: als je door je huid ademt, is meer huid beter. Hellbenders hebben wel longen, maar ze zijn niet bedoeld om te ademen - in plaats daarvan gebruiken ze ze om het drijfvermogen onder controle te houden, ze te helpen zweven of in het water te zinken. Het zijn eigenlijk de haarvaten in de huidplooien die zuurstof naar het lichaam verdelen.
Dat is een ander uniek kenmerk van deze groep salamanders, zegt Terrell, en het is fascinerend vanuit een evolutionair perspectief. "Je kunt echt zien hoe de overgang van water naar land kon hebben plaatsgevonden - we hebben niet alleen 'poef', maar hebben ineens functionele longen, 'zegt ze. "In plaats daarvan had je misschien deze rudimentaire zakjes die lucht vasthielden, en later konden ze lucht uitwisselen met de rest van het lichaam."
Hellbenders worden bedreigd door verlies en aantasting van hun leefgebied. Ze zijn bijzonder gevoelig voor de waterkwaliteit, en dat is een reden waarom we ons zouden moeten afvragen of deze dieren het goed doen. "Als we de stroomgebieden beschermen waar ze wonen, beschermen we water voor de rest van ons," zegt Terrell. Op de lange termijn is klimaatverandering ook een probleem voor salamanders en onderzoekt Terrell hoe helbenders reageren op veranderende temperaturen. Ze heft hellbenders in gevangenschap op, waar ze de temperatuur kan beheersen, maar ze doet ook veldonderzoek waarbij helbenders in het wild worden gevangen, snel fysiek worden onderzocht en gechipt. Microchippen laat onderzoekers weten of ze hetzelfde dier opnieuw vangen, wat helpt om de populatiegrootte te bepalen, onder andere. "Als je één jaar 20 helbenders in één stream microchip, en het volgende jaar 50 procent van de hellbenders die je ophaalt een microchip heeft, kun je zeggen dat er waarschijnlijk ongeveer 40 hellbenders in deze stream zitten", zegt ze.
