Zelfs als je geen fan bent van insecten, word je waarschijnlijk aangetrokken door schattige, kleurrijke lieveheersbeestjes.
Als je aan lieveheersbeestjes denkt, zie je waarschijnlijk een rode kever met twee zwarte vlekken, maar dat is maar een van de vele soorten. "Er zijn bijna 500 soorten lieveheersbeestjes in Noord-Amerika", zegt Rebecca Smyth, een entomoloog bij het Lost Ladybug Project. "Tussen 70 en 80 [procent] zien eruit als wat wij beschouwen als typische lieveheersbeestjes."
Wat je waarschijnlijk niet weet, is dat de meeste lieveheersbeestjes die je in je tuin of tuin ziet, buitenlandse indringers zijn. Wetenschappers proberen te achterhalen waar onze inheemse soorten leven en bloeien - en ze hebben jouw hulp nodig. Het is net zo eenvoudig als foto's maken en uploaden naar het Lost Ladybug Project.
Lieveheersbeestje versus lieveheersbeestje
De meesten van ons zijn verrukt wanneer een lieveheersbeestje op of bij ons landt, maar we zouden waarschijnlijk anders over hen voelen als we een ander insect waren. Deze aanbiddelijke kevers zijn eigenlijk roofdieren, waardoor ze belangrijk zijn voor het ecosysteem - en voor onze tuinen.
"Ze voeren een zeer belangrijke functie uit bij het beheren van de populaties van kleine, zachte, plantenetende plagen zoals bladluizen," zegt Smyth.
Bladluizen zijn een belangrijke voedingsbron voor lieveheersbeestjes, omdat ze het hele jaar door zacht zijn, in tegenstelling tot andere insecten die zich in knappere vormen transformeren. Maar lieveheersbeestjes leven niet alleen op bladluizen: in het voorjaar eten ze ook de larven van veel andere insecten. En de eigen jongen van het lieveheersbeestje zijn ook grote ongediertebestrijders - snel genoeg om achter een prooi aan te rennen, ze lijken een beetje op kleine alligators.
Inheemse lieveheersbeestjes hebben misschien geen moeite om bladluizen te hanteren, maar de geliefde kevers verliezen het gevecht met familieleden die vanuit het buitenland zijn geïntroduceerd. De meest voorkomende, de Aziatische veelkleurige dame kever, is groot en agressief - geweldig als je ongedierte hebt op je gewassen, maar niet zo geweldig als je een ander lieveheersbeestje bent.
"Het probleem is dat deze grote, agressieve soorten snel ontwikkelen, dat ze snel eten en dat geen enkele soort lieveheersbeestje erg kieskeurig is over wat het eet", zegt Smythsays. "Ze eten elkaar op, ze eten larven van andere soorten lieveheersbeestjes."
Welk lieveheersbeestje is dat?
In 1985 verscheen een boek over Noord-Amerikaanse lieveheersbeestjes; in die tijd was de Aziatische soort niet algemeen genoeg voor wetenschappers om ze op te nemen op de kaarten die verschillende soorten lieveheersbeestjes vertoonden en waar ze werden gevonden. Nog geen dertig jaar later, "het is de meest voorkomende op het hele continent," zegt Smyth, en samen met andere geïntroduceerde soorten is het de inboorlingen aan het overwinnen.
De ene keer dat mensen de neiging hebben om lieveheersbeestjes niet zo aantrekkelijk te vinden, is wanneer ze in grote getale naar huis komen om een plek te vinden om de winter door te brengen. En tegenwoordig zijn de lieveheersbeestjes die massaal naar binnen zijn meestal de Aziatische variëteit. Dat feit lijkt misschien een goede gelegenheid te bieden om zich te ontdoen van een stel destructieve insecten, maar helaas is dat lastig.
