- Elk huisdier kan een oorinfectie ontwikkelen; onderliggende allergieën of andere ziekten zijn vaak de oorzaak.
- Bacteriële infectie komt meestal voor als gevolg van de ontsteking en ongezonde omgeving in het oor.
Een typisch antibioticakuur kan zo kort zijn als vijf tot zeven dagen, of zo lang als enkele maanden. Het is het beste om alle medicijnen te geven zoals voorgeschreven voor de volledige behandelingskuur, zelfs als de oren er meteen beter uitzien.
Wat is een oorontsteking?
De medische term voor een oorontsteking is otitis. Oorinfecties beginnen over het algemeen als een ontsteking van de huid in de buitenste gehoorgang (het buisvormige deel van het oor is zichtbaar onder de oorflap). Zodra de ontsteking aanwezig is, raken de ontlading, roodheid en andere kenmerken van een oorontsteking gevestigd. Ontsteking van het kanaal leidt tot de overgroei van normale bacteriën en gisten die in het oor leven; andere 'opportunistische' bacteriën kunnen ook profiteren van de ontsteking en ongezonde omgeving in het oor om infecties te veroorzaken. De overgroei van deze organismen veroorzaakt meer ontstekingen en andere ongezonde veranderingen in het oor. In sommige gevallen kunnen oorinfecties die in de buitenste gehoorgang beginnen het middenoor en het binnenoor raken. Diepe infecties kunnen leiden tot doofheid en andere complicaties.
Welke oorzaken Oor infecties?
Elk huisdier kan otitis ontwikkelen, ongeacht de oorvorm, blootstelling aan water (zwemmen) of de hoeveelheid haar in de gehoorgang. Oorinfecties bij honden en katten zijn meestal het gevolg van een onderliggend probleem. Veel aandoeningen kunnen een huisdier predisponeren voor het ontwikkelen van een oorontsteking, waaronder de volgende:
Allergieën (voedselallergie of inhalatieallergie)
- Poliepen of andere gezwellen in de gehoorgang
- Systemische ziekten zoals schildklierziekte en bijnierziekte (bij honden)
- Vreemd materiaal in de oren, inclusief vuil, zand of plantaardig materiaal
- Oorinfecties zijn pijnlijk. Sommige huisdieren met deze aandoening proberen zelfs mensen te bijten die proberen hun oren of hoofd te raken (inclusief hun eigenaars).
De klinische symptomen van otitis kunnen variëren, afhankelijk van de ernst van de ontsteking, maar kunnen het volgende omvatten:
- Hoofdschudden of hoofd en oren op de vloer of op meubels wrijven
- Krassen op de oren
- Afscheiding uit de oren (kan soms een zeer slechte geur hebben)
- Roodheid van de gehoorgang en oorklep; de oren kunnen ook warm aanvoelen wanneer ze worden aangeraakt
Sommige huisdieren met ernstige otitis kunnen huilen of kreunen als ze wrijven en hun oren krabben. Sommige huisdieren krabben zo hard dat hun nagels wonden op de huid rond hun gezicht, nek en oren creëren. Als de otitis ernstig of chronisch is, kan de buitenste gehoorgang beginnen te verdikken en vervormd raken. Deze verdikking kan de ooropening zeer smal maken, waardoor het schoonmaken van de oren moeilijker wordt. Ulceraties aan de binnenkant van de gehoorgang kunnen ook het gevolg zijn van infectie en trauma.
Als bij een chronische of ernstige otitis het midden- of binnenoor overgaat, kunnen er ernstiger klinische symptomen optreden, waaronder de ontwikkeling van een kanteling van het hoofd, coördinatiestoornissen, onvermogen om te staan of te lopen en verhoogde pijn.
Waarom zijn antibiotica nodig om oorinfecties te behandelen?
Zodra de ontsteking geassocieerd met een oorontsteking is vastgesteld, kunnen bacteriën (en gist) secundaire infecties veroorzaken. Deze infecties kunnen relatief eenvoudig zijn om een diagnose of behandeling met antibiotica of antischimmelmedicijnen te krijgen. Toch moet de onderliggende reden voor de ontsteking worden aangepakt of de secundaire infecties zullen waarschijnlijk terugkeren. Het diagnosticeren van de onderliggende oorzaak kan een uitdaging zijn en kan aanvullende testen vereisen.
Tijdens een lichamelijk onderzoek kan uw dierenarts een wattenstaafje gebruiken om vuil uit het oor van uw huisdier te verzamelen. Dit materiaal kan op een glaasje worden geplaatst en onder een microscoop worden onderzocht om te bepalen of de infectie te wijten is aan gist, bacteriën of mijten. Uw dierenarts kan ook een bacteriecultuur en gevoeligheidstests aanbevelen voor het puin dat in het oor van uw huisdier wordt aangetroffen. Deze informatie kan helpen bij het bepalen van de beste medicijnen om de infectie te behandelen.
Uw dierenarts zal waarschijnlijk ook de oren van uw huisdier schoonmaken om zoveel mogelijk puin te verwijderen voordat de behandeling begint. Reinigen begint met het creëren van een gezondere omgeving in het oor - een omgeving die bacteriële begroeiing niet zal blijven ondersteunen.
Hoe worden antibiotica gegeven?
In veel gevallen kan een antibioticum voor een oorontsteking (meestal als een zalf of druppels) rechtstreeks in het oor van uw huisdier worden aangebracht. Soms kan orale antibiotica of antischimmelmedicatie (voor gist) ook worden aanbevolen. Uw dierenarts kan op kantoor ook een injectie antibiotica toedienen om de infectie snel te behandelen (terwijl orale of plaatselijke medicatie effect heeft). Orale of lokale steroïden kunnen ook worden voorgeschreven om zwelling en ontsteking te verminderen en om uw huisdier comfortabeler te maken met het hanteren van zijn of haar oren.
Antibiotica voor oorinfecties zijn in veel formuleringen verkrijgbaar, dus stel uw dierenarts op de hoogte als u problemen ondervindt bij het medicineren van uw huisdier, omdat er mogelijk andere opties beschikbaar zijn. U moet uw dierenarts ook onmiddellijk op de hoogte stellen als uw huisdier bijwerkingen lijkt te ondervinden van medicatie.
Een typisch antibioticakuur voor het behandelen van een oorontsteking kan zo kort zijn als vijf tot zeven dagen of zo lang als verscheidene maanden. In veel gevallen kunnen de oren er beter uitzien na slechts een paar keer aanbrengen van medicatie of na slechts een paar doses oraal medicijn. Het is echter aanbevolen om alle medicijnen te geven zoals voorgeschreven voor de volledige behandelingskuur. Uw dierenarts kan aanbevelen om tijdens de behandeling de onderzoeken opnieuw te controleren om te controleren hoe goed de aandoening reageert op de behandeling. Breng uw dierenarts meteen op de hoogte als de oren van uw huisdier erger beginnen te lijken, als het probleem lijkt terug te keren nadat de behandeling is voltooid of als andere tekenen van ziekte worden waargenomen.
Hoe kunnen toekomstige oorontstekingen worden voorkomen?
Zodra een infectie is verdwenen, helpt regelmatig schoonmaken om herhaling te voorkomen door een gezonde omgeving in de buitenste gehoorgang te bevorderen. Steek nooit een wattenstaafje in de gehoorgang van uw huisdier; deze watten kunnen het trommelvlies doen scheuren, wat tot extra complicaties kan leiden. Als u zich ongemakkelijk voelt bij het schoonmaken van de oren van uw huisdier, vraag dan uw dierenarts om de procedures voor het schoonmaken van het oor met u door te nemen.
Onderliggende aandoeningen, zoals allergieën, moeten ook worden aangepakt om herhaling van oorinfecties te helpen voorkomen.
Terugkomen voor regelmatige controles met uw dierenarts is ook een belangrijke manier om de voortgang van uw huisdier te volgen en oorinfecties op te vangen voordat ze de kans krijgen om stevig hersteld te worden.
Dit artikel is beoordeeld door een dierenarts.
