Hoewel het rabiësvirus algemeen bekend staat als een levensbedreigende ziekte, zijn veel mensen zich niet bewust van wat het precies inhoudt en hoe het de overdracht ervan kan voorkomen. Ter ere van World Rabies Day op 28 september, hier is wat informatie om te helpen het bewustzijn over hondsdolheid te vergroten en hoe je je familie en huisdieren kunt beschermen tegen deze dodelijke ziekte.
Hondsdolheid is een infectie die het centrale zenuwstelsel, of de hersenen en het ruggenmerg, van mens en dier aantast. Deze infectie wordt veroorzaakt door een virus dat voornamelijk wordt overgebracht door bijtwonden, krassen of weefsel van een geïnfecteerd dier. Het is bijna altijd dodelijk als het niet wordt behandeld vóór het begin van de symptomen.
"Symptomen zijn onder meer koorts, lethargie, toevallen en uiteindelijk verlamming", zegt Dr. Stacy Eckman, docent aan het Texas A & M College voor Diergeneeskunde en Biomedische Wetenschappen. "Deze verlamming kan bestaan uit verlamming van de spieren die slikken beheersen, wat leidt tot een 'angst voor water' of 'hydrofobie' die vaak wordt beschreven met hondsdolheid. 'Gedragsveranderingen die leiden tot abnormaal agressief gedrag kunnen ook voorkomen.
Omdat mensen en dieren meestal worden geïnfecteerd door een beet van een hondsdolle dier, geloven velen dat het gemakkelijk zal zijn om te zeggen wanneer de ziekte is verspreid. Het is echter heel goed mogelijk dat hondsdolheid onbewust aan u of uw huisdier wordt doorgegeven. Vleermuizenbeten of krassen kunnen bijvoorbeeld zo minuscuul zijn dat ze onopgemerkt blijven.
"Vleermuizen zijn de meest voorkomende dragers van rabiës in de Verenigde Staten," zei Dr. Eckman. "Het is belangrijk om altijd contact met hen te vermijden. Als u in contact bent gekomen met een knuppel, informeer dan dierenbeheersers in uw omgeving, zodat zij de vleermuis kunnen indienen voor onderzoek, indien mogelijk, en neem contact op met uw arts."
Hoewel vleermuizen de grootste bedreiging vormen voor de mens, kunnen huishondhonden de ziekte gemakkelijk oplopen als ze worden gebeten door een andere geïnfecteerde hond of dier.
"Wereldwijd zijn honden een algemene oorzaak van de ziekte via bijtwonden," zei Dr. Eckman. "Maar het kan ook van invloed zijn op mensen, katten, boerderijdieren, wasberen en vele andere warmbloedige dieren."
De tijd vanaf blootstelling aan het virus tot de symptomen verschijnen is meestal slechts een paar maanden en helaas, zodra de symptomen beginnen, is er weinig hoop bij de mens om te overleven.
"Er zijn behandelingen die kunnen worden gegeven na een beet en voordat de symptomen beginnen (na de blootstelling) die nuttig zijn," zei Dr. Eckman. "Ze omvatten rabiës immunoglobuline, gevolgd door een reeks rabiesvaccins gegeven gedurende een periode van twee weken." Deze shots helpen het immuunsysteem van het lichaam om de ziekte in een vroeg stadium te vernietigen, en ze krijgen meestal voordat de symptomen verschijnen meestal helpen infectie te voorkomen.
Er wordt echter altijd gezegd dat preventie de beste behandeling is, en dat geldt niet voor het rabiësvirus. De eenvoudigste methode om te voorkomen is om altijd onbekende of agressieve dieren te vermijden. Dit omvat het vermijden van contact met zwerfhonden, vleermuizen of wilde dieren en het vermijden van de omgang met een dood dier.
Afhankelijk van de situatie kunnen preventieve vaccinaties tegen hondsdolheid ook een aanbevolen methode zijn.
"Vaccinatie kan het risico op infectie enorm verminderen voor mensen met een hoog risico op blootstelling, zoals diegenen die met dieren werken, inclusief dierenartsen," zei Dr. Eckman. "Begeleidende dieren en landbouwhuisdieren moeten op de juiste wijze worden gevaccineerd door een dierenarts."
Als u denkt dat u of iemand in uw familie is blootgesteld aan het rabiësvirus, was het getroffen gebied dan gedurende vijf minuten met zeep en water na mogelijke blootstelling en zoek onmiddellijk medische hulp. Rabiës komt vaker voor dan je zou denken, en het voorkomen van de overdracht ervan naar jou of je geliefden is de meest effectieve vorm van behandeling.
